Balkan Culture

Apostolos Palavrakis
multiples, part I_1994 - 2004

05.03 - 04.04.2020

Opening Thursday 5 March 2020, 7pm - 10pm

The multiples part I, 1994 - 2004 exhibition by Apostolos Palavrakis, who has lived in Germany for more than three decades, presents for the first time all metal and neon lithographs, engravings and objects created by the artist. 1994 to 2004. These projects form the first section of multiples that began to be created in 1994 and continue to this day.

In the 80's the notion of "multiple" in Greece had been greatly downgraded. Offset photographic prints of some works that were not originally created for reproduction were signed by the artist and were released as original engravings. Of course, they had nothing to do with the authentic lithographs, engravings, or silkscreens where the artist creates the work directly on the medium (stone, copper, glaze) of his choice.

As the internationally acclaimed artist and curator explains:

My first real contact with the multiples and the idea behind them, that is, the artist's ability to communicate with a wider audience, through the artwork created and produced by himself in a large - not always necessary - number of copies and potentially can be obtained from a larger circle of people, it was around 1982.

Seeing then the Feelisch collection, which focuses mostly on the multiples of '60s fluxus artists and especially those of Joseph Beuys, I quickly understood the potential of this medium.

Multiples function as a "vehicle / medium" that "carries" some kind of information or ideas. People who own a multiple continue to be somewhat interested in the womb, the starting point from which a project began its course. At the same time they are watching how the artist evolves, staying in touch with him.

By way of illustration, Joseph Beuys says that "it is a support, a kind of memory aid if something else comes up in the future."

 

ΓΚΑΛΕΡΙ ΛΟΛΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ | Τσιμισκή 52, Θεσσαλονίκη
t. +30 2310 240416, e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
http://lolanikolaougallery.blogspot.gr
Δελτίο τύπου
Apostolos Palavrakis
multiples,  part I_1994 – 2004
05.03 – 04.04.2020
Εγκαίνια Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020, 19.00 – 22.00

Στην έκθεση multiples part I, 1994 – 2004 του Απόστολου Παλαβράκη που ζει για περισσότερο από τρεις δεκαετίες στη Γερμανία, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο συνολό τους οι λιθογραφίες, οι χαλκογραφίες και τα αντικείμενα (Οbjects) με μέταλλο και νέον που δημιούργησε ο καλλιτέχνης από το 1994 μέχρι το 2004. Τα έργα αυτά  αποτελούν την πρώτη ενότητα των multiples που άρχισαν να δημιουργούνται από το 1994 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Στη δεκαετία των 80’s η έννοια του «πολλαπλού» στην Ελλάδα είχε υποβαθμιστεί σε σημαντικό βαθμό. Οι Οffset εκτυπώσεις με φωτογραφική διαδικασία κάποιων έργων που δεν είχαν δημιουργηθεί αρχικά με σκοπό να αναπαραχθούν, υπογράφονταν από τον εκάστοτε καλλιτέχνη και κυκλοφορούσαν ως αυθεντικά χαρακτικά έργα. Φυσικά, ουδεμία σχέση είχαν με τις όντως αυθεντικές λιθογραφίες, χαλκογραφίες ή μεταξοτυπίες όπου ο καλλιτέχνης δημιουργεί το έργο απευθείας πάνω στο μέσο (η πέτρα, ο χαλκός, το τελάρο με τη γάζα) της επιλογής του.

Όπως ο διεθνώς καταξιωμένος καλλιτέχνης και επιμελητής εξηγεί:

Η πρώτη ουσιαστική επαφή μου με τα multiples και την ιδέα που ενυπάρχει σε αυτά, δηλαδή τη δυνατότητα επικοινωνίας του καλλιτέχνη με ένα ευρύτερο κοινό, μέσω του έργου τέχνης που δημιουργείται και παράγεται από τον ίδιο σε μεγάλο -όχι πάντα απαραίτητα- αριθμό αντιτύπων και εν δυνάμει μπορεί να αποκτηθεί από ένα μεγαλύτερο κύκλο ανθρώπων, ήταν περίπου το 1982.

 Βλέποντας τότε τη συλλογή Feelisch, η οποία εστιάζει ως επί το πλείστον στα multiples των fluxus καλλιτεχνών της δεκαετίας του ‘60 και ειδικά σε εκείνα του Joseph Beuys, κατάλαβα γρήγορα τη δυναμική του μέσου αυτού.

Τα multiples λειτουργούν σαν «όχημα / μέσο» που «μεταφέρει» κάποιο είδος πληροφοριών ή και ιδεών. Οι άνθρωποι που έχουν στην κατοχή τους ένα multiple συνεχίζουν να ενδιαφέρονται κατά κάποιον τρόπο για τη μήτρα, την αφετηρία από την οποία ξεκίνησε ένα έργο την πορεία του. Ταυτόχρονα παρακολουθούν πώς εξελίσσεται ο καλλιτέχνης, παραμένουν σε επαφή με αυτόν.

 Ενδεικτικά, ο Joseph Beuys αναφέρει ότι «είναι ένα στήριγμα, ένα είδος βοήθειας για τη μνήμη στην περίπτωση που στο μέλλον έλθει κάτι άλλο».
Και τι άλλο οφείλει να «κουβαλάει» η τέχνη παρά την υπενθύμιση μιας αυθεντικής μνήμης;